Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Αραιά & Που

Όταν έχεις τόσο καιρό να δώσεις σημεία ζωής, πρέπει στην επανεμφάνισή σου να συνταράξεις τα καθέκαστα, να τρίξουν πατώματα, να κλαιν μανάδες ε και τέλος πάντων να παραμιλήσει ο κοσμάκης. Ή τουλάχιστον αυτό επιβάλλει το Savouir Blog. Σκέφτηκα λοιπόν να ξεκινήσω τούτο το ποστ που επαγγέλεται την αλλαγη (kati san ton Obama ena prama) με μια παπακαλιατική σκήνη του τύπου:
είμαι μόνος σπίτι, εγκλωβισμένος σε αξεπέραστα προσωπικά διλήμματα, καθηλωμένος στην κουνιστή πολυθρόνα (αυτήν απ τα ΙΚΕΑ που έχετε αγοράσει όλοι σας - μη με κοιτάτε σα χαζοί), πίνω λίγο πέρδικα ον δε ροκς (εμπορική ονομασία: φαμους γκράους), καπνίζω σέρτικα, υπό τα τριξίματα κρουστών νταρκ τζαζζ συγκροτήματος και ενώ το βλέμμα μου πλανιέται αποχαυνωμένο στο κενό. Μέσα μου υπάρχει αυτός ο ανελέητος διχασμός (βλέπε- ποια να διαλέξω τη μάνα ή την κόρη) που δε με αφήνει να σταυρώσω κουβέντα, με έχει απομονώσει - είναι χαρακτηριστικό ότι έχω βάλει στο αθόρυβο το κινητο, ενώ το σταθερό χτυπά άδικα.
Αλλά είπα μέσα μου, Όχι Γιώργο..εε.. Μίμη (σόρι, είναι που έχω καιρό να ασχοληθώ με το μπλογκ)- όχι Μίμη λέω, αυτοί που σε διαβάζουν είναι άνθρωποι επιπέδου και δεν ψαρώνουν - (βέβαια ακόμα παραμένει το ερώτημα αφού όλοι είμαστε επιπέδου, ποιοι βλέπουν το X Factor- γιατι κάποιοι το βλέπουν, δεν μπορεί..)
Ε, τότε σκέφτηκα να το ρίξω στη μιζέρια.. Παλιό δοκιμασμένο κόλπο.... Έχομε και λέμε:
σκατά η οικονομία, θερίζει η ακρίβεια, καλπάζει η ανεργία, χάλια οι πολιτικοί, χάλια και οι παπάδες, χάλια όλοι, σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας ντε?( εδώ ακολουθεί θρηνητικό αααααχ με συνοδευτικό χτύπημα στο στέρνο αλά μοιρολογίστρα). Αλλά και πάλι είπα παράεγινε κι αυτό. Όλοι μας κουραστήκαμε μ αυτούς που κουραστηκαν και βαρεθήκαμε αυτούς που βαρέθηκαν..
Όποτε είπα να κάνω κάτι που απέφευγα συστηματικά. Να μιλήσω για μένα. Αλήθεια όμως -όχι αυτά τα πραχτόρικα που λέγαμε σε προηγούμενα ποστς.. Απομακρύντε λοιπόν τα μικρά παιδιά και στήστε αυτί.
Τις τελευταίες 3 βδομάδες, πήγαινα σχεδόν καθημερινά στο ψυχιατρείο για μαθήματα. Νομίζω ότι μου άρεσε. Είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία έτσι κι αλλιώς.. Ο κόσμος εκεί είναι διαφορετικός. Για παράδειγμα, ο χρόνος όπως τον βιώνουμε εμείς που είμαστε έξω απο τον εν λόγω χώρο, εκεί είναι ανύπαρκτος. Υπάρχει η αίσθηση μιας μόνιμης ασάφειας και οι πιο πολλοί από τους τρόφιμους δεν μοιάζουν να τον αντιλαμβάνονται- να καταλαβαίνουν τη ροή του. Ή τουλάχιστον μέχρι να νιώσουν λιγότερο ευάλωτοι όποτε και θα απαιτήσουν να φύγουν- να βγουν από το νοσοκομείο. Να φύγουν μέχρι να ξαναγυρίσουν. Γιατί τα ψυχιατρικά νοσήματα αποτελούν χρόνιες καταστάσεις με συνεχείς υποτροπές. Αλλά ακόμα κι αν φύγουν, στα αλήθεια οι πιο πολλοί απ αυτούς που θα πάνε; Για ελάχιστους υπάρχει έξω μια οικόγενεια πρόθυμη να προσφέρει, να στηρίξει. Κανείς δεν βρέθηκε τυχαία στο ψυχιατρείο. Για κάθε τρόφιμο υπάρχει μια οικογένεια που ηρέμησε, που απαλλάχτηκε τόσο από τη ρετσινιά όσο και από τις επίπονες φροντίδες που απαιτούνται μετά τον εγκλεισμού του ασθενούς στο ψυχιατρείο.
Τουλάχιστον εδώ δεν ενοχλούν. Δεν ενοχλούν κανένα με την παράλογη λογική τους- ότι κι αν είναι: σχιζοφρενείς- μανιακοί - καταθλιπτικοί - διαχασμένοι - παρανοικοί ή ανοικοί.. Μόνο κουβέντα θέλουν καμιά φορά... ή ένα τσιγάρο..Αλλα στα αλήθεια δεν ζητάνε πολλά..

Τέλος πάντων. Πριν κλείσω το ποστ θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που επιμένουν να μπαίνουν στο blog μου, αν και βλέπουν ότι το χω ψιλοπαρατήσει το σπορ.. Α, την άλλη βδομάδα, μπαίνω τελικά για να βγάλω τα τέρατα που κρύβω στο λαιμό μου (τις αμυγδαλές μου)..
Αυτό δεν έιναι δικαιολογία για την απουσία μου απο τη μπλογκοχώρα.. Μόλις ανανεωθώ, θα ξαναρχίσω να μπλογκάρω..

22 σχόλια:

manetarius είπε...

Άστα τα τέρατα και νομίζω πως πας για ρεκτιφιέ!
Αχ σε ποιά ψηχιατρική κλινική ήσουν..μαζεύω γνώμες τελευταία γιατί λίγο θέλω να κλείσω ένα δίκλινο σε ένα φρενοκομείο μ' αυτά που μου συμβαίνουν!
Άντε όλα θα πάνε καλά με τις αμυγδαλές και μετά θα σε βλέπουμε και στη Λυρική! Αν δεν σε πάρουν, πέρνα και μια βόλτα από το Xfactor!
Σε φιλώ σταυρωτά !

Sophia Kollia είπε...

Άντε Μίμη περαστικά. Να τις βγάλεις να γλυτώσεις! Τι σπουδάσεις καλέ? Με έπιασε καταθλιψη..την έχω περάσει 2-3 φορές..άσε...
περαστικά μας.

Unknown είπε...

περίμενα σε περίπτωση που αναφέρεις την ψυχιατρική πάνω, να μιλήσεις για το λουκά. διαψευστηκα πανηγυρικα. ου να μου χαθείς.

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Γιώργο...;
Μιμή Ζερβέ ήθελα να πω....
Τώρα που... "Μιλάμε" Είσαι δηλαδή...τρόφιμος του ψυχιατρείου;
(δημόσιο η ιδιωτικό);
Εγω όμως... Γιατί δεν εκπλήσσομαι;
Τώρα μπορώ να εξηγήσω και αυτήν την ακατανίκητη έλξη που νιώθω για σένα...
Όμοιος ομοίο...σσσσ (βάζω αποσιωπητικά γιατί δεν ξέρω το παρακάτω, και τάχα μου να μη φανεί...)

Τώρα πάντως που... σχεδόν συγκατοικούμε ( που ξέρεις; μπορεί να είσαι και στη διπλανή πτέρυγα) να μη χανόμαστε, ε;

Σε φιλώ γλυκά,τρελό αγόρι...

seniorita είπε...

στη Σταυρούπολη πηγαίνεις έτσι;
είχα πάει κι εγώ μια φορά επίσκεψη με τη σχολή να δούμε τους ακαταλόγιστους εγκληματίες..ψυχοπλακώθηκα..
σαν φαντάσματα ήταν,τους δίνουν πάρα πολλά φάρμακα..
ναι δε ζητάνε πολλά..λίγη κατανόηση ίσως μόνο..

roula karamitrou είπε...

Εκεί δεν ενοχλούν κανένα με την ακατανόητη λογική τους

Περαστικά Μίμη, όλα να παν καλά

akrat είπε...

ναι ναι μας έπεισες....
βυθίστηκες ποιός ξέρει σε ποιές ακολασίες... και εξηφανίσθεις...
τες πα...

Μιμης Ζερβος είπε...

μανιταρι μου, όλα καλά να πάνε κι ας πάω και στο σουπερ αιντολ..στη σταυρούπολη είναι το μαγαζί πάντως..

σοφάκι μ σε μερρσώ πολλά

ναρίτα - αν έρθεις να με δεις θέλω playmobil (παλινδρόμηση)

ξυπολυτη (με την πρώτη ευκαιρία 8α σου πάρω κάτι ζεστά πασουμάκια- θα βγάλεις χιονίστρες καλή μου, δημόσιο έιναι το ψυχιατρείο, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο εμένα μ αφήσανε ελεύθερο - αντε να βγάλεις συμπέρασμα..

βρε τα λέω εγώ - δεν τα λέω - πετυχημένη - έμπειρη με από ολω τω λογιών τις εμπειρίες - οι περαστικοί να εντυπωσιάζονται, τις μαύρες σου γιατί έχεις δεν κατάλαβα..φιλιά

roula - αμην ρουλιώ μ-φιλούμπεν

akrat - καρφί,ε καρφί..υγιαίνετε αγαπητέ..

Το λοιπόν κλείνω και πάω να μπω.. ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΧΕΤΕ ΠΑΙΔΙΑ

Sanity Loss Era είπε...

Και να φανταστεις οτι σημερα μπηκα με την προθεση να γραψω "Καλα ρε κανα ποστ θα βαλεις?"

lenio είπε...

Παλιμπαιδισμός λέγεται αυτό καλέ...λέω να σου φέρω ένα παγωτό άσπρο...
και μην την κάνεις λουλάκι..να σκεφτείς θα μπορείς..τα λόγια άστα για αύριο...
Σμάτςςς.. :)

Kleine wolke είπε...

Κατανόηση θέλουν και οι γνωστικοί(υπερήλικη λέξη),απλώς το να έχεις κατανόηση απαιτεί να έχεις και πολλά πολλά άλλα,όπως συναίσθηση, γιαυτό βρίσκεται και τόσο δύσκολα.Πόσο έυκολα ρισκάρει κάποιος να ψάξει να βρεί κοινά σημεία, ομοιότητες, ταύτιση με τους "τρελούς" χωρίς να πέσει στην παγίδα να χαρακτηρίσει τον εαυτό του τρελό ή κοντά στην τρέλα που τόσο φοβάται;

Καλή ανάρρωση εύχομαι.Όλα καλα.
Καλό βράδυ :)

Ανώνυμος είπε...

πληρωνω οσο οσο για να χασω αισθηση χρονου-καθηκοντος-εαυτου-οφειλων.....

lenio είπε...

Το αραιά το κατάλαβα...

Ιμμαήλ είπε...

αχα!! μόλις ανακλύψαμε τι κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου: πειράματα στους δύστυχους ασθενείς στο ψυχιατρείο! και δεν θέλω δικαιολογίες για το αντίθετο!!
καλή επιτυχία και να πάνε όλα καλά με τις αμυγδαλές σου! δεν έχει σημασία αν αργείς να γυρίσεις στο σπιτάκι σου στο μπλογκ, αλλά έχει σημασία το πόσο κοντά μας νιωθεις και το πόσο μας σκέφτεσαι!
(πως με βρίσκεις για λαοπλάνο?? εεεε? :) )
φιλάκια και καλά να περνάς!!!!

roula karamitrou είπε...

Ζερβέ γερά, βρε;

Ιμμαήλ είπε...

χρόνια πολλά! καλές γιορτές κυρ Ζερβέ!

Vladimiros Papadopoulos είπε...

φίλε, αναμένουμε ως μάννα εξ ουρανού καθεζόμενον εκ δεξιών του Ευφραίμ ένα νέο σου πόστ, πολύ post όμως..

seniorita είπε...

ρε μιμάκο γιατί μας το κάνεις αυτό;;;
καλή χρονιά..

KitsosMitsos είπε...

Την επιστροφή αναμένουμε...

Ιμμαήλ είπε...

Δεδομένου ότι η τρυπα του οζοντος δεν ρουφα ανθρωπους στο διαστημα
και οι εξωγηινοι εχουν σταματησει τις απαγωγες
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΕΙΣ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΠΛΗΡΩΣ?

tsaousa είπε...

Γεια σου Μίμη, Μπήκα στο blog σου από το επίθετο μια και είμαστε συνονόματοι. Και μου αρέσει (το blog, όχι το επίθετο..αν και αυτό καλό είναι).

tsaousa είπε...

Αμάν, αρχαία ανάρτηση, τώρα το πρόσεξα!