Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Το Άλλο


Μια πόλη στα μπλε και στα μωβ. Σούρουπο στη βεράντα. Μια βεράντα που τόσα χρόνια δεν κατάφερε να μεγαλώσει. Και ποιο τέλος δεν είναι στενάχωρο, σκέφτομαι. Φωνές, κόρνες, γαβγίσματα, μουσικές – μια πόλη που ζει ανεξάντλητη, ακούραστη.

Μια πόλη που με κούρασε. Ή μια ζωή που με κούρασε; Πρόλαβε να μου δώσει πολλά- νόμιζα ότι της έκλεψα πολλά- αλλά τελικά μάλλον πήρα αυτά που μου έδωσε. Απλόχερα. Και τώρα χρειάζομαι μια αλλαγή. Ή την αλλαγή;

Η φοιτητική ζωή, όπως κάθε στάδιο ζωής αποκτά ιδιαίτερη αξία επειδή περιορίζεται. Επειδή ορίζεται με σαφή τρόπο από αρχή, μέση και τέλος. Και εμένα, εδώ και κάποιο καιρό μου μυρίζει τέλος. Νιώθω έντονη την ανάγκη για νέες προκλήσεις, νέες συγκινήσεις, νέους στόχους, νέες λύπες.

Εκείνο το πλασματάκι που κατοικοεδρεύει μέσα μου, ο κακός εαυτούλης μου, πάντα όταν ακολουθώ αυτή την αλυσίδα συνειρμών πετάγεται και προσπαθεί να με ντροπιάσει. Μου υψώνει τον τόνο της φωνής του και ουρλιάζει στο αυτί μου: «Αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η μιζέρια που κυριαρχεί τη ζωή σου σαν μυρωδιά τσίκνας σε ταβέρνα. Και όχι το στάδιο». Και με ειρωνεύεται. Στην αρχή παραδέχομαι ότι με ψάρωνε. Υπήρχαν φορές που αισθάνθηκα σαν απατεώνας που συλλαμβάνεται επ αυτοφώρω. Ώσπου συνήθισα. Μου πήρε καιρό αλλά κατάλαβα ότι οι μίζερες στιγμές υπάρχουν γιατί υπάρχουν και οι άλλες- οι αξέχαστες, οι απίστευτες, οι δημιουργικές, οι απερίγραπτες (είναι σετ). Και σ αυτό το στάδιο της ζωής μου ήπια λαίμαργα και απ των δυο λογιών τα βαρέλια. Και χόρτασα. Τώρα είναι καιρός να πάρω την πρησμένη μπιροκοιλιά μου και να πάω παρακάτω. Να ξεβολέψω την αφεντιά μου και να ξεκινήσω εξόριστος για άλλους τόπους. Να ξαναψάξω το δρόμο μου και να ξαναζοριστώ μέχρι να βγάλω την άκρη. Να δοκιμάσω από άλλα βαρέλια και να μεθύσω με άλλους συντρόφους. Να προσευχηθώ σε άλλους θεούς και να αποκοιμηθώ με άλλες έγνοιες,

Αποθύμησα το άλλο. Ή το Άλλο.

Πήρε να φυσάει και ο αέρας μου έκοψε τον ειρμό. Σαν να με μάλωνε που χαζεύω και δεν γυρίζω στα βιβλία μου. Μη φωνάζεις, Σοφία ένα διάλειμμα έκανα. Ένα διάλειμμα μόνο..

30 σχόλια:

Sanity Loss Era είπε...

Τελικα αυτη η πολη οσο σε κανει να την αγαπας, τοσο σε σπρωχνει μακρια της. Εμενα με εδιωξε. Και μολις πηγα αλλου, σκεφτηκα. Δε φταιει η πολη. Δε φταει καμια πολη. Φταει το οτι δεν μπορω να περιοριστω. Φταιει το οτι η ελευθερια της φυγης, η αλλαγη, η αρνηση για σταθεροτητα και η συνεχης αναγκη να προχωραω με κανουν να θελω να φευγω. Δεν ξερω αν ισχυει και για σενα, παντως η Θεσσαλονικη ειναι η πολη που μου το θυμιζει,καθε φορα που τη βλεπω απο το δωματιο μου στο σπιτι μου εκει. Αυριο που θα κατεβω Θεσ/νικη και θα παω εκει πιο περα στα καραβακια θα σε χαιρεταω, αν εισαι στη βεραντα θα με δεις!

Νυχτα!

Skouliki είπε...

δεν ειναι αναγκη να κανεις κατι..
λεω να αφησεις το κατι να κανει για σενα την αρχη...

χαλαρωσε..η αμμουδια δεν προκυτε να φυγει απλα αλλαζει σχεδια

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Μα...πως θα αφήσεις αυτή τη... βεράντα; μπορείς αλήθεια;

Και εγώ έφυγα, πίστευα ότι αλλού σε άλλες βεράντες, η θέα θα είναι καλύτερη ίσως. Ομως... Γελάστηκα.

Kleine wolke είπε...

Εγώ αλλάζω πόλη προσεχώς.
Κι όμως είναι δυνατόν μια πόλη να φταίει.Κι ας φαίνεται αυτό σαν να ρίχνεις τις αιτίες των προβλημάτων αλλού.
Είναι συνδυασμός πραγμάτων βέβαια,αλλά όταν νοιώθεις μια πόλη να σε σαπίζει δε φταίς μόνο εσύ.Φταίει και η πόλη.

Sanity Loss Era είπε...

Κλαινε,

ετσι πιστευα και εγω, αλλα πως να γινεται να συμβαινει σε καθε πολη? Μηπως κανω εγω κατι λαθος? Μηπως αυτο το "αλλο" που λεει ο Μιμης ειανι πιο δυνατο απο μενα?

Kleine wolke είπε...

Ε γιαυτό είπα είναι συνδυασμός πραγμάτων.Βασικά παίζει και το ενα και το άλλο(το Αλλο) να συνυπάρχουν.
Μη λέτε τέτοια για τη θεσσαλονίκη πάντως γιατί ετοιμάζομαι να μετακομίσω εκεί σε 1 μήνα.Αντε,με ψυχοπλακώσατε!

Sophia Kollia είπε...

Τι μιλάτε καλέ λες και βγαίνεις στην σύνταξη. Ο Θεός να μας φυλάει, μικρό παιδί! Δεν πιστεύω να είσαι από αυτούς που τριανταρίζουν και είναι ακόμα φοιτητές!
Τώρα να τελειώνεις και όλη η ζωή είναι μπροστά σου, να δοκιμαστείς να δουλέψεις να κυνηγήσεις όνειρα. σχέδια , στόχους! Τέλεια! Μη κοιτάς πίσω, όλα είναι μπρός, όρμα και μη φοβάσαι τίποτα. Η ζωή τώρα ξεκινάει ,αν και κάθε μέρα ξεκινάει κάτι. Εγώ π,χ.είμαι 46 και το θυμάμαι όταν το γράφω μόνο, και μου φαίνεται και πολύ κουφό!!
κουράγιο και καλή εξεταστική

Litanie des Saints είπε...

Δε νομίζω πως έχει να κάνει με την πόλη (μην ανησυχείς, kleine wolke, εδώ θα καλοπεράσεις, στο υπόσχομαι!).
Μίμη, φύγε και κυνήγα το αυτό το άλλο. Όταν έχεις τα περιθώρια, το κυνήγι της χίμαιρας μου φαίνεται σοφή επιλογή. :)

Μιμης Ζερβος είπε...

sanity loss era - κάπως έτσι νιώθω -δεν νομίζω ότι φταίει η πόλη..ίσα ίσα, με προίκισε και με το παραπάνω..Βέβαια δεν το βλέπω σαν άρνηση σταθερότητας, κι ούτε νομίζω ότι θα με ωφελήσει αν το ανάγω σε αυτοσκοπό..νομίζω ότι προσεγγίζει πιο πολύ τη λογική της εξέλιξης.. φαντάζομαι με καταλαβαίνεις..

skouliki - μήπως πρέπει απλά να πάω σε μια παραλία?

ξυπόλυτη - μη μου το κάνεις αυτό..με σκοτώνεις..

kleine wolke - ναι φταίει κάπου κι αυτή, αλλά νομίζω ότι κάπου αλλού είναι ο πραγματικός λάκκος της φάβας (έτσι δεν είναι η φράση?)
Καλό ξεκίνημα στη νέα σου ζωή..
Και εννοείται πως η πόλη θα σε κάνει να την καψουρευτείς.. Θα βοηθήσουμε και μεις βρε-μην ανησυχείς..

sofia - Όχι καλή μου, μικρός είμαι ακόμα (22 στα 23), απλά μη με παρεξηγήσεις νιώθω κομπλέ σε επίπεδο φοιτητικής ζωής..ανυπομονώ να γίνει αυτό που λες:

Τώρα να τελειώνεις και όλη η ζωή είναι μπροστά σου, να δοκιμαστείς να δουλέψεις να κυνηγήσεις όνειρα. σχέδια , στόχους! Τέλεια! Μη κοιτάς πίσω, όλα είναι μπρός, όρμα και μη φοβάσαι τίποτα

litanie - τι ωραία φράση αυτη με το κυνήγι χίμαιρας..υπόσχομαι να την οικειοποιηθώ!! Κι ας λένε κάτι μονόχνωτοι ότι πρόκειται για κυνήγι μαγισσών..

seniorita είπε...

μίμη μου φεύγεις από την όμορφη πόλη μας??τι σπουδάζεις αλήθεια αν επιτρέπεται??κι εγώ είμαι στο τέλος της φοιτητικής ζωής μου και νιώθω μια θλίψη..αλλά δεν έχω μετακομίσεις γιατί σπουδάζω στην πόλη μου..οπότε οι αλλαγές μάλλον για μένα δε θα είναι τόσο μεγάλες.χαίρομαι πάντως που βλέπεις θετικά τη μετάβαση στην 'ενήλικη' πλέον ζωή!

She είπε...

Μάλλον κλείνει ένας κύκλος της ζωής σου και ανυπομονείς να ανοίξει ένας άλλος. Η αλλαγή εικόνων, παραστάσεων κτλ πάντα βοηθάει :)

Άψογη θέα! Εγώ βλέπω τον διπλάνο μου καθε μέρα αντι για το Θερμαϊκο :(

Kleine wolke είπε...

Αντε καλά, αμα είναι έτσι :)))
ευχαριστώ litanie και μίμη :)

Ανώνυμος είπε...

μεταναστης?

ωιμε!

το μπλογκ φανταζομαι θα μεινει εδω ε?

ε?

ε?

ε?

manetarius είπε...

Βρε Μιμάκο... την θέα την παίρνουμε πάντα μαζί μας!!!
Εμπρός γενναίοι μου για μια καινούρια αρχή!!!!!

roula karamitrou είπε...

Αχ αυτός ο λάκος της φάβας κι εκιό το τερατάκι μέσα μας...ωραία μας τα πες Μίμη :)...βουρ και καλή ευκολία λέει η θεία Ρούλα

Ιμμαήλ είπε...

Γεια σου Μίμη!
Η αρχή των ταξιδιών πάντα μας μπερδεύει και μας γεμίζει άγχος, καμιά φορά και ενοχές. Τελειώνουμε την φοιτητική ζωή και πρέπει σύμφωνα με τους νόμους φύσης και ανθρώπων να μεγαλώσουμε, αλλά εμείς μένουμε παιδιά και το άγνωστο της ενήλικης καθημερινότητας μας φοβίζει. Να μην φοβηθείς ποτέ τις αλλαγές, αρκεί να είναι συνειδητές και απο επιλογή και όχι αναγκαστικές. Να μην φοβάσαι το τέλος, γιατί πάντα ακολουθεί μια αρχή. Απλά κράτα τα όσα έζησες σαν μια χρυή φλόγα στην καρδιά σου, που θα σου δώσει αέρα στα νέα σου φτερά.
Καλά να περνάς και σου εύχομαι κάθε επιτυχία!
φιλάκια με πολλές πολλές μελοσταγόνες και μπισκότα!

υγ: με ρώτησες αν υπάρχει παράδεισος. Πρέπει να υπάρχει, αφού υπάρχει η κόλαση.

Μιμης Ζερβος είπε...

seniorita - ναι ναι στην πόλη σας σπουδάζω- ντοτόρος θα γενώ - νομίζω ότι το να ζεις μόνος είναι μια εμπειρία πολύ ιδιαίτερη και εύχομαι να ανοίξεις και εσυ κάποια στιγμή τα φτερά σου και να το ζήσεις..

she - κάπως έτσι είναι.. η θέαν εννοείται ότι δεν είναι δικιά μου.. αν είχα τέτοια θέα, θα πέρναγα τη μέρα μου στη βεράντα..εγώ βλέπω κάστρα ..

kleine wolke - θυμισέ μου να σου στείλω οδηγίες χρήσης της πόλης..

exofthalmi - μια ζωή άπατρις (βαριά κουβέντα)- ναι το βλογ θα παραμείνει ως έχει..ελπίζω

manetarius - ένας φίλος ήρθε απόψε απ τα παλιά.. Τι κάνετε δεσποινίς?ποοοο έχω τόσες πολλές ερωτήσεις. σαν έλλειψες ενα αιώνα..

roula - σπρώχνε ρουλιώ γιατί από μόνος μου ξεχνιέμαι...

ιμμαήλ - μελοσταγόνες και μπισκότα εεε? ποπο γλύκααα..(καλως ήρθες..)

Kleine wolke είπε...

Α! πάει σετ με εγχειρίδιο η Θεσσαλονίκη! γουστάρω οργάνωση λέμε!!!

Ευχαριστώ! :))

Skouliki είπε...

ναι ακριβως !!!! πρεπει να πας σε μια παραλια

αλλαααααααααααααααααα

να προσέχεις , να κολυμπάς μόνο εκεί που πατώνεις,να βάζεις καροτέν, να βάζεις καπέλο, να μην κάθεσαι πολλή ώρα στον ήλιο, να κολυμπάς αφού περάσουν 2 ώρες από κάθε γεύμα, να μην απομακρύνεσαι πολύ,μπλαμπλαμλπαμλπαμλπα

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ

αχαχααχχαχαχααχχα

akrat είπε...

κάποτε μελετούσα την ΟΥΤΟΠΙΑ από το περιοδικάκι της προπολεμικής εφημερίδος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ...

Τώρα ήγγικεν η πολυπόθητος στιγμή...
Θα ιδρύσωμεν ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΗ ....
Το καλοκαίρι σε υψόμετρο... τον χειμώνα εις νότιον παραθαλάσσιον μέρος και εις τας ενδιαμέσους εποχάς θα πέρνωσιν άδεια μετά δημοσίων θεαμάτων...
ψήνεστε???

akrat είπε...

κάτσε κάτι ξέχασα...
αυτό το μωβ....
μας άφησες άφωνους...
είμαι 47 ετών ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΦΕΤΟΣ ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΑΝ ΜΥΣ ΕΚ ΤΟΥ ΥΠΟΓΕΙΟΥ ΜΕΤΡΟ.. ΕΙΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΠΑΝΕΜΩΡΦΟ ΜΩΒ....

seniorita είπε...

αα γιατρός είσαι??
καλά τώρα έχω μια απορία,πώς είσαι 22 και τελειώνεις τη σχολή που είναι 6 χρόνια??κερδίζεις χρονιές?

Unknown είπε...

γιατί το παίζει άνετος αλλά ξεσκίζεται στο διάβασμα.

ψωνάρα.
ακούς εκεί ντοτόρος.
μακριά από τους φοιτητές ιατρικής που λένε ότι θα γίνουν ντοτόροι.

lenio είπε...

Αν ηταν ετσι ολα τα διαβολακια..λεω να μην φοβαμαι..
τα καστρα κρυβουν μυστηριο..εμενα με προκαλουν για εξερευνηση εντος εκτος και επι...
μιζερια..ποτε μα ποτε..δεν ταιριαζει σε εναν...μιμη..

She είπε...

Μια χαρά είναι τα κάστρα!
Εγώ που βλέπω τον απέναντι τι να πω?

patsiouri είπε...

Που θα πας δε μας είπες για να κάνουμε τη σύγκριση!

Morpheus είπε...

Τέλεια η φωτο ... Σε ταξιδεύει ... Σε ένα χρόνο θα είμαι εκεί (μακάρι) ...
Χαιρετώ !

Μιμης Ζερβος είπε...

kleine - στην πόλη αυτή μόνο με εγχειρίδιο..(αστειεύομαι..)

skouliki - τα μπρατσάκια σου τα πήρες?

akrat - αν ψήνομαι? σε θεωρητικό επίπεδο, με τους υπολοίπους απόντες, την έχουμε ήδη διαμορφώσει..(λεπτομέρειες σ επόμενα πόστ)

seniorita - είμαι 22 στα 23 -ναι κέρδισα χρονιά στο σχολείο(η μάνα μου βιαζόταν να με στείλει σχολείο για να απαλλαχτεί..) Δεν είπα ποτέ ότι τελειώνω..Για την ακρίβεια τελειώνω το 5ο έτος,την ίδια στιγμή που φίλοι μου ορκίζονται ή δουλεύουν ήδη..κι ανυπομονώ κι εγώ να ξαναξεκινήσω..

narita - πόσο ανάγκη έχεις τις διακοπές?πόσο?τώρα θα μου πεις από τι να διακόψεις..ε τι να σου πω, στην ανάγκη κάτι θα βρεις..

lenio - κυκλοθυμικός είμαι μάλλον παρα μίζερος.. διαβάζω ένα μήνυμα χαίρομαι -μετά από λίγο βουρ πάλι στον πάτο..

she - σε καταλαβαίνω ..ατο παλιό μου σπίτι, κάθε μεσημέρι μέτραγα τις πατρίδες τάβλι που παίζαν οι απέναντι..123- 120 νομίζω ήταν το σκορ..

patsiouri - ψάχνομαι ψάχνομαι

morpheus - καλώς να ορίσεις ..και να μην παραλείψεις να επισκεφτείς χορό δωδεκανησίων φοιτητών..Αποθέωση..

Daria είπε...

Είναι πολλά, πάρα πολλά τα χρόνια που την άφησα την πόλη για να πάω να σπουδάσω σε μια άλλη πόλη και να βλέπω άλλη θάλασσα μπροστά μου. Και μετά σ' άλλη πόλη για να κάνω άλλες σπουδές, φτου κι απ' την αρχή, και να μη βλέπω πια καμμιά θάλασσα. Όμως....
Αυτή η εικόνα της Θεσσαλονίκης που βλέπεις από το μπαλκόνι σου και η εικόνα της από το λιμάνι, κάτι γκρίζες μέρες θα με κυνηγάει όπου κι αν πάω και θα γυρνάω συνέχεια να την βρω.
Όπως θα με κυνηγάει και η εικόνα της Παλιοβούνας και της Βαράσοβας που ήταν κάθε φορά διαφορετική.
Τα έχω κάνει αυτά που θα κάνεις τώρα εσύ. Πάντα ξέρουμε πότε είναι η ώρα να τελειώσει κάτι. Και πρέπει να το τελειώνουμε όταν έρθει αυτή η ώρα.
Καλή αρχή.

Υ.Γ. σε ζηλεύω φριχτά για το μπαλκόνι σου...

Μιμης Ζερβος είπε...

daria - ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΘΕΑ ΜΟΥ (αν μιλας κυριολεκτικα)